Na de middelbare ben ik begonnen met geneeskunde aan de VU in Amsterdam. Direct ben ik uit huis gegaan, dit met goede redenen, maar de details ga ik wederom niet op in. Ik ben daardoor heel jong op mezelf gaan wonen in Amsterdam Osdorp en begon te werken als flexer verzorgende-IG in verpleeghuizen. Mijn dagen waren bizar vol. ’s Morgens naar college, ’s middags lessen, eind van de middag werk, tot 23.30 werken, naar huis […]
Mijn studententijd Meer lezen »
uit eigen ervaring en door gesproken te hebben met vele medepatiënten zijn er veel dingen in de communicatie met anorexiapatiënten in de zorg. Hierbij wil ik benadrukken, het gaat niet altijd mis, niet bij iedereen mis, soms juist heel goed. Maar wel de moeite waard om een algemene boodschap de wereld in te sturen, in de vorm van adviezen. Mijn boodschappen aan de zorg: Lieve zorgverlener, ik verwacht niet dat jij direct je volledige handelswijze
bericht naar de zorg: volwassene met anorexia nervosa Meer lezen »
Zoals in mijn vorige blog te zien was, heb ik mijn man ontmoet, in een periode waarin het niet goed ging. Waarin ik mijn studie niet meer aankon. Mijn werk te veel werd. Mijn zorgen rondom mijn broers enorm was. Ik niet met het leven kon dealen. Op een avond zat ik gewoonweg te scrollen (of swipen heet dat geloof ik) door Tinder, er ooit eens door een kennisje opgezet, en verveelde me, voelde me
Mijn ontmoeting met mijn man Meer lezen »
Mijn ervaring is dat ik bij ondervoeding een enorme constante zin in suiker krijg (suikercraving). Dit geldt voor heel veel mensen met ondervoeding. Dit komt door een heel natuurlijk fysiologisch proces van het lichaam. Omdat veel mensen met een eetstoornis zich gefaald voelen door suikercravings, vind ik het belangrijk hier een blog over te delen. Want mensen met een eetstoornis, suikercravings bij suikeronthouding is volledig normaal. Ik merk dat er veel onbegrip maar vooral onwetendheid
Zoete cravings bij ondervoeding Meer lezen »
16-10-2022 Eenzaam en alleen, Sla ik me door deze harde wereld heen. Mensen om me heen heb ik zeker wel Maar juist dat voelt soms enkel als een kwel. Hoeveel doe ik de mensen om me heen pijn, Door mijn doen en laten en ook gewoon mijn zijn. Ben ik wel leuk genoeg, Zodat ik naast lasten en zorgen ook nog wat aan iemands leven toevoeg. Of is enkel en alleen mijn aanwezigheid al te
Eenzaamheid in een wereld vol mensen Meer lezen »
