De eigenaardige ik – poëzie

31-03-2023 Een dagje normaal doen gaat gepaard met een vermoeidheid ongekend, En pijnlijk wordt weer duidelijk je niet tot de normale mensen behoort maar je bent een patiënt. Een ziek lijf dat op stap gaat alsof het gezond is, Maar op de wilskracht na blijkt aan echte gezondheid een gemis. Dat maakt deze dag van relatieve anonimiteit niet minder fijn, Maar aan het eind van de dag zal ik toch weer realistisch moeten zijn, Want

31-03-2021 Een dag die gewoon eens volgens planning loopt, Uitgeput door mentale prikkels in plaats van een dag lang door je eetstoornis gesloopt. Een dag lang meegedraaid in het normale leven, Ook al is het met een dagplanning die de normale mens ontspanning zou moeten geven. Voor mij nu het maximaal haalbare en eigenlijk net daar overheen, Maar dat vormt even voor mij een bezwaar geen. Want ondanks alle aanpassingen die ik moet doen voor