Ik heb honderden gedichten geschreven over trauma, toen het trauma plaatsvond, in behandeling, de tijd erna, de tijd dat het net stopte, etc. Maar ik besluit deze (nog) niet online te zetten. Hier heb ik meerdere redenen voor, en daar ik wil wel voor uitkomen. Lang verhaal kort, dit is een trauma te persoonlijk, vers en te groots in mijn leven om met Jan en alleman te delen. Over de gevolgen van, de gevoelens zonder […]
Waar zijn de trauma gedichten Meer lezen »
07-03-2023 Constant extreem moe, energie voor helemaal niks Je leven enkel nog van bijblijven en overleven een mix. Slapen kun je niet, daarvoor is de angst te groot, Je basis spanning en prikkeling immens vergroot. Van de buitenwereld krijg je niets zinvols mee. Maar de onverwachtse prikkels die nog doorkomen, daar schrik je van voor honderdtwee. Je hart in je keel, je lichaam verstijft, Je hoofd in het verleden, zorg dat het daar niet blijft.
Leven in een roes van trauma-schijnwereld Meer lezen »
04-03-2023 Mag ik deze levensfase overslaan, Alle trauma reeds verwerkt, gewoon verder gaan met bestaan. Niet constant bewust van angst en pijn, Gewoon mijn leven leven, gewoon zijn. Geen dissociaties, geen verlies van grip op de werkelijkheid. Geen druk op de hulpverlening, geen zorg voor mijn omgeving, geen last voor de mensheid.
Mag ik deze levensfase overslaan? Meer lezen »
08-01-2023 Geen eerlijke kans in het leven, Door mijn jeugd gegeven. Toch een normale volwassene moeten worden, Beginnend bij mijn jeugd verwoorden. In eerste instantie zonder gevoelens toe te laten, Over wat er allemaal is gebeurd, zonder enige emotie praten. Als je op dit punt bent gekomen op verwerk, Dan pas komt het echte werk. Verwerken van de pijn, Om gewoon te mogen zijn. Een plekje in de maatschappij, Maar waar is dan dat plekje
Mijn kans in het leven Meer lezen »
18-05-2023 In herstel kies je ook wel eens wel voor de eetstoornisgedachte, Niet omdat je niet wil herstellen, niet omdat je zwak bent, maar omdat deze een keer wint boven je gezonde relativerende cognitief-kloppende slimme weet-ik-wat-nog-meer-allemaal gedachte. Want lieve Anna, je bent niet je cognitie, maar ook gewoon een mens met emotie, En mensen kunnen niet altijd juist handelen, soms wint emotie van cognitie. Gebeurd is gebeurd, en nu door, Want terugdraaien kun je het
Compassie voor misstappen Meer lezen »
