Leven en filosofie – poëzie

Spelen met je leven

24-04-2023 Spelen met je leven, het klinkt zo liefelijk, zo schattig, zo klein, Je speelt met je leven, je mag gewoon even een klein meisje zijn. Misschien is dit de reden dat, je speelt me je leven, bij mij totaal niet hard aankomt. Dat ik dat niet koppel aan werkelijk gevaar dat op me afkomt. Dat ik gedrag vertoon wat drastisch moet veranderen omdat er anders heel snel iets misgaat. Of nog concreter voor mijn […]

Spelen met je leven Meer lezen »

Ik wil ergens heen

22-04-2023 Ik wil ergens heen, Gewoon weg, maar ik weet niet waarheen. Weg van hier, want hier voelt niet fijn, Maar waar dan wel, waar moet ik zijn. Hoe ver moet ik gaan, en voor hoe lang, Lang en ver dat maakt mij bang. Maar hier blijven voor altijd. Maakt mij dat er totaal geen zin zit in de rest van mijn tijd. Even weg dan, al is het een uur, Even naar de winkel,

Ik wil ergens heen Meer lezen »

Verdwaald in een wereld vol onzin

10-04-2023 Een vraag die vaak door mijn koppie gaat is, wat doe ik op deze aarde, Een inimini puntje universum met een relevantie van insignificante waarde. De aanwezigheid van levende wezens op aarde nog minder relevant, Laat staan de mens op dat kleine stukje land. Ik snap dat om een waardig leven te kunnen leven te kunnen leven je hoop en relevantie van je eigen leven nodig hebt, maar wat als je die wetenschappelijk volledig

Verdwaald in een wereld vol onzin Meer lezen »

Een onmogelijke keuze

08-04-2023 De loodzware keuze waar ik nu voor sta, De vervolgbehandeling waar ik nu voor ga. Een heropname, ambulante begeleiding of in mijn uppie de wereld aanvechten, Alle opties lijken niet te komen tot hun volle rechten. Want elke optie heeft vele voordelen maar ook zo veel redenen om er heel hard tegenin te gaan, En al die tegens maken dat ik in een positie kom dat ik eigenlijk gewoon helemaal nergens meer voor de

Een onmogelijke keuze Meer lezen »

Ik als niet-psychiatrisch patiënt

31-03-2023 Wat blijft er van mij over zonder eetstoornis, Zonder angst, ptss, depressie, als autisme mijn enige label. Wie ben ik als ik me niet kan verschuilen achter mijn onvermogen om gewoon te eten. Als mijn lichaam het niet regelmatig laat afweten. Wat als het verlangen naar rust zich zou vervangen voor een verlangen naar een bruizend leven. Wat als mijn brein als er spanning dreigt het niet in herbelevingen en dissociaties zou begeven. Gewoon

Ik als niet-psychiatrisch patiënt Meer lezen »

Translate »