Gevoelens en depressie – poëzie

27-02-2024 Pijn, angst, benauwdheid en verdriet, alles grijpt me aan. Alle bewijzen stuk voor stuk mijn verkorting van mijn bestaan. De wereld verlaten voor ik de kans had een leven op te bouwen. Een opzet starten nooit gelukt, doordat ik mijn verleden mee moest sjouwen. Twijfel of dit leven voor mij is, is er veelvuldig geweest. Want hoe leef je een leven waarin eigenwaarde nooit onderdeel is geweest. Jezelf haten, altijd tot last, hoe  neem […]

27-02-2024 Steeds vaker op een onverwachts moment zie ik mijn reflectie staan. Steeds minder mens staart terug, steeds vaker kijkt een zieke vrouw mij aan. Telkens weer schrik ik oprecht, is dit wat ik geworden ben, Kinderlijke maten, een oude rimpelige kop, geenszins de vrouw die ik ken. Wetende dat het niet meer beter wordt, integendeel achteruit zal het enkel gaan. Steeds een lelijkere vrouw zie ik, en ieder ander staan. Help, stop, nee ik

02-01-2024 Daar zit je dan weer meid, op die plek die je absoluut niet wil. In een groot ziekenhuisbed in een kamertje klein en kil. Je zou het thuis gaan redden dit keer, dat had je iedereen beloofd. Zo hard verkondigd keer op keer, dat je er zelf ook gelooft. Cognitief voel je al te goed dat jouw fysieke toestand afneemt. Dat door deze achteruitgang mijn lijf binnenkort geen plek meer op aarde inneemt. En