annaspreekt

Spreekuur bij de internist

Laat een reactie achter / Autisme - poëzie, Eetstoornissen - poëze, Gedichten / /

31-01-2023 Mijn lijf vertoont tekenen van een snel naderende dood. Deze informatie wierp de internist met dringende ernst in haar stem op mijn schoot. Angst en daarop handelen zou de gepaste reactie zijn. Maar deze boodschap zo vaak gehoord dat de emotionele lading afgenomen is tot haast oninvoelbaar klein. Niet omdat de dood behoort tot waar ik heen wil gaan, Maar altijd na die zin is mijn leven gewoon doorgegaan. Niet door een hevige interverentie […]

Spreekuur bij de internist Meer lezen »

Mijn dood

Laat een reactie achter / De eigenaardige ik - poëzie, Gedichten, Gevoelens en depressie - poëzie / /

14-12-2023 De dood is een doodlopend pad, Waarna je niets hebt, ook niet het beetje wat je wel nog had. Waarna je niet zult krijgen, wat je misschien wel had kunnen krijgen. Waarna alle stemmen gekmakend in je kop, allen zullen zwijgen. Waarna mensen zullen breken die denken wel om je te geven. Waarna diezelfde mensen na jouw dood eindelijk onbezorgder mogen leven. De dood waarna geen emotie bestaat van verdriet, schaamte om fout, Waarna

Mijn dood Meer lezen »

Doel van het leven

Laat een reactie achter / Gedichten, Gevoelens en depressie - poëzie / /

07-12-2023 Als jouw doel van het leven, het leven zelf is, Aan andere levensdoelen een gemis. Als de grootste uitdaging van het leven, het leven zelf is, Het einde van de dag behalen een gevecht vanaf opstaan tot de dag weer om is. Als er op de vraag ‘wat vind je leuk’ geen antwoorden meer zijn. Slechts de momenten van afwezigheid van leed an sich best fijn. Als je je elke dag afvraagt wanneer je

Doel van het leven Meer lezen »

Spiegelbeeld

Laat een reactie achter / Eetstoornissen - poëze, Gedichten, Gevoelens en depressie - poëzie / /

07-12-2023 Steeds als ik in de spiegel kijk, kijkt diezelfde vreemde vrouw terug. Steeds als ik haar weer zie, zie ik minder van mezelf terug. Waar zijn die stralende ogen, die frisse blik, die blije lach. Minder zie ik mij in mij, steeds wat minder elke dag. Het omhulsel blijft wel staan maar de persoon erin die verdwijnt. Een schaduw van kille leegte die in haar plaats verschijnt.

Spiegelbeeld Meer lezen »

Geen gekke dingen doen hè

Laat een reactie achter / Eetstoornissen - poëze, Gedichten / /

07-12-2023 Bij het afscheid een snelle ‘geen gekke dingen doen hé deze week’, Een korte zin, voor mij zo beladen, dat mijn apathische schild bijna valt en ik breek. Geen gekke dingen doen, gekke dingen doen, het lijkt zo’n onschuldig zin.  Maar er wordt hier in een vluchtige zin gevraagd of ik bij zelfdestructieve handeldrang mijn gedachten aan de kant duw, gewoon, doe normaal, hou je in.  Wil je naar de pillen grijpen? Niet doen,

Geen gekke dingen doen hè Meer lezen »

Translate »