Het lijkt misschien voor de leek heel makkelijk: iemand die eetbuien heeft en vervolgens overgeeft heeft boulimia. Hier zit een kern van waarheid in, maar dit is zeker niet de hele waarheid. Voldoe je aan dit zinnetje, dan is er een kans dat je boulimia hebt, maar het hoeft niet. Voldoe je niet, dan is er een kans dat je niet voldoet maar het kan wel. Voor de echte vraag, voldoe ik aan de diagnose van boulimia, pakken we de DSM erbij, het handboek voor de psychiatrie wat je stapsgewijs verteld waar je aan moet voldoen voor er een bepaald label op je wordt geplakt.
De DSM voor Boulimia Nervosa
A. Recidiverende eetbui-episodes. Een eetbui-episode wordt gekenmerkt door beide volgende kenmerken:
(1) Het in een afzonderlijke tijdsperiode (bijvoorbeeld twee uur) eten van een hoeveelheid voedsel die beslist groter is dan die de meeste mensen binnen dezelfde tijd, onder vergelijkbare omstandigheden zouden eten.
(2) Het gevoel tijdens de episode geen beheersing te hebben over het eten (bijvoorbeeld de betrokkene heeft het gevoel niet te kunnen stoppen met eten, of zelf niet te kunnen beheersen wat en hoeveel hij of zij eet).
B. Recidiverend inadequaat compensatoir gedrag om gewichtstoename tegen te gaan, zoals zelf opgewekt braken, misbruik van laxantia, diuretica of andere medicatie, vasten; of overdadige lichaamsbeweging.
C. Zowel de eetbuien als het inadequate compensatoire gedrag doen zich gedurende drie maanden gemiddeld minstens eenmaal per week voor.
D. De lichaamsvorm en het lichaamsgewicht hebben een onevenredige grote invloed op het oordeel over zichzelf.
E. De stoornis treedt niet uitsluitend op tijdens episoden van anorexia nervosa.
Bron: https://hulpgids.nl/informatie/ziektebeelden/eetstoornis/boulimia-nervosa/boulimia-nervosa-dsm-5
A. Recidiverende eetbui-episodes
Recidiverend betekend dat het steeds terugkomt. De steeds terugkomende eetbuien moeten voldoen aan twee kenmerken:
- Binnen een korte tijd nuttigen van een grote hoeveelheid voeding die een buitenstaander zou labelen als buitengewoon groot (het moet dus een objectieve eetbui zijn (zie blog ‘een eetbui-hoe is dat’)
- Gevoel van controleverlies, ofwel niet kunnen stoppen/niet kunnen controleren hoeveel je eet.
B. recidiveredend inadequaat compensatoir gedrag om gewichtstoename tegen te gaan
Je moet de eetbui(en) dus compenseren. De meest gebruikte methode is het zelf opwekken van braken (purgeren) of het nemen van laxantia, maar ook plaspillen (diuretica), extreem lijnen, extreem sporten en afvalpillen worden gebruikt. De gevolgen hiervan kun je terugvinden in mijn blogs over de gevaren hiervan. Wel wil ik hier vast meegeven dat aan alle compensatoire gedragingen enorme gevaren zitten, ze worden in de DSM niet voor niets inadequaat genoemd.
C. Zowel de eetbuien als het inadequete compensatoire gedrag doen zich gedurende drie maanden gemiddeld eenmaal per week voor.
Hier stond ik ook van te kijken, maar 1 eetbui met compensatie per week (gedurende 3 maanden of langer) is al genoeg voor een diagnose boulimia. 1 keer per week!
D. De lichaamsvorm en het lichaamsgewicht hebben een onevenredige grote invloed op het oordeel over zichzelf.
Er is sprake van een verstoord lichaamsbeeld
E. De stoornis treedt niet uitsluitend op tijdens episoden van anorexia nervosa.
Als je aan de DSM-criteria van Anorexia Nervosa en die van Boulimia Nervosa voldoet, dan gaat Anorexia als het waren voor, en is dat jouw diagnose, Anorexia nervosa met eetbuien en compensatie. Je kunt dus NOOIT anorexia en boulimia op hetzelfde moment hebben.
Nawoord
Ik hoop dat dit antwoorden geeft op de vragen die jij had over het wel of niet hebben van de stoornis. Wel wil ik erbij zeggen, til er niet te zwaar aan. Een eetprobleem is een eetprobleem. Voldoe je er niet 100% aan en krijg je het label NAO, dan is dat vervelend en heb je ook een probleem, die niet afdoet van AN of BN. Het label wordt gebruikt om de behandeling te bepalen, het is geen sticker op je voorhoofd voor je harde werk.