Ik val hier een beetje over het woord veilig. Veilig in de letterlijke zin van het woord is namelijk niet aansluitend op het woord veiligheid in mijn beleving. Door mijn trauma voel ik me vaak onveilig, irrationeel, daarvan ben ik me bewust, maar evengoed angstig. Dit beïnvloedt hoe mijn huis eruit moet zien. Maar veilig is mijn huis ook letterlijk doordat er sloten op de deur zitten, doordat er rookalarmen hangen, doordat ik op de begane grond woon en dus snel weg kan. In beide vertrekken een buitendeur heb. Brandveilig, inbraak veilig. Maar voor mij is veiligheid vooral een gevoelskwestie. En dan heb ik een aantal essentiële dingen waar mijn huisje aan moet voldoen:
- Mijn huis moet niet te groot zijn en overzichtelijk. Ruimtes moeten volledig in mijn hoofd zitten, ik moet van elke hoek weten wat er ligt.
- Ik hou van warmte en fysieke druk. Ik ben daarom enorm gesteld op dekentjes, verzwaringsdekens, warmtedekens, kruiken, kussens, dekbedden, etc.
- Ik moet altijd een plek in elke ruimte hebben waar ik echt veilig ben (gevoelsmatig). Een plek waar ik anderen aan zie komen voor zij mij zien. Waar ik alleen op de wereld ben, niet zomaar gevonden wordt. Hoekjes. Verdekt.
- Ik heb nog altijd een lappenpopje voor als mijn onveilige gevoel echt uit de hand loopt. Deze druk ik tegen mijn gezicht aan, ruik ik aan, en knijp ik in (knuffelmishandeling), zodat de veiligheid van de wereld terug kan komen. Noem het kinderachtig, maar het werkt, dus wat maakt het uit.
- Niet onaangekondigd op de stoep staan. Stuur altijd een appje, al is het tien min van tevoren, ik haat het als je zomaar aanbelt om ‘even aan te waaien’. Weg privacy.
- Een veilig thuis is vooral dat je ervan op aan komt dat er geen fysiek of verbaal geweld dreigt, nooit, echt nooit. Dat je daar niet bang voor hoeft te zijn. Dat er geen constant gevaar dreigt.
En wat maakt mijn huis fijn. Orde, schoon, recht, alles liggend op de plekken waar het hoort, structuur. Maar mijn huis is mijn huis niet als mijn man en hondje er niet ook zouden leven. En hun troep laten slingeren. En ook ik laat, vooral met een chaoshoofd, regelmatig troep slingeren. Want een huis is ook om in te leven.