18-03-2023
Een immense hoofdpijn gutst door mijn hoofd,
Zodanig dat ik verlang naar een hoofd verdoofd.
Maar doordat de oorzaak ligt bij mijzelf,
Gun ik geen verlichting en verdoving bij mezelf.
Er wordt met een hamer geramd op de achterkant van mijn hersenpan,
Mijn ogen worden van achteren uit de kassen geduwd, door een of andere bulleman.
Licht en geluid, alles doet pijn,
Stilte, donker, slapen, alleen dat is nog fijn.
De dagen breng ik door in stilte en rust,
Alleen op de wereld, in een wereld als absolute must.
Niets of niemand om me heen, voor de wereld absent.
Me alleen ellendig voelen, als prettigste ervaring voor dit moment.