24-02-2023
Wat hebben wij al veel samen meegemaakt
Door elke tegenslag heen geraakt.
Terug in de tijd, wij ontmoetten elkaar op Amsterdam Amstel,
Maar we vormden bepaald niet direct een stel.
Want wauw, die eerste date was fantastisch!
Maar direct op de weg terug werd mijn hoofd volledig spastisch.
Want een relatie, help, nee, ik wil je nooit meer zien,
Dat lag geenszins aan jou, maar mijn angsten en hechtingsproblematiek bovendien.
Evengoed zette je door en kwam je bij mij thuis.
Of nou ja thuis, mijn piepkleine kamertje in een Amsterdams studentenhuis.
Samen eten in de woonkamer, tevens fungerend als slaapkamer,
En daarna afwassen in de veel te kleine wasbak van de gigantische badkamer.
Een eetgestoorde maaltijd op en top,
Maar toch viel jou mijn eetstoornis nog niet op.
Hints, steeds groter om het je te vertellen, maar het kwam niet echt binnen,
Maar echt benoemen van de anorexia, dat kreeg ik niet vertaald in zinnen.
Schaamte, angst voor afwijzing, weer alles kwijt,
Maakte dat ik het benoemen van mijn echte gekte vermijd.
Date na date volgden elkaar op
En eigenlijk ging alles tussen ons helemaal top.
Maar mijn eetstoornisterugval was al ingezet voor wij elkaar ontmoetten,
En mijn lichaam moest gedurende de tijd verstreek steeds meer boeten.
Meer en meer ging ik achteruit.
En toen was ik er voor mezelf uit.
Aan jou kan ik het niet vertellen, maar hulp heb ik wel nodig want ik kan dit niet langer alleen.
Na dit besluit een afspraak bij de huisarts gemaakt meteen.
Met lood in de schoenen en trillende benen,
Ging ik naar de huisarts met een weekendtas vol problemen.
Dat was de dag van mijn eerste officiële psychiatrische diagnose
Anorexia nervosa, de benaming van een hele lange zieke pose.
Het begin van een gigantische psychiatrische loopbaan.
Wat heb ik het je gigantisch moeilijk gemaakt, maar je bent altijd naast me blijven staan.
Respect voor jou, maar ik snap oprecht niet waarom je bij me blijft.
Maar ondanks alle drama, stress en shit, is de liefde tussen ons beklijft.
Samenwonen, trouwen, een hond voor ons samen, toekomstplannen al over.
Maar onze relatie heeft een gigantische negatieve dekking erover.
Bijna dood, niet eens, maar meerdere keren,
En jij moet een manier om er mee om te gaan leren.
Jouw coping: praktische oplossingen aandragen, gevoel uit of binnen jou in,
Want ik kom jouw gevoelsleven niet in.
Daardoor raken onze levens steeds verder uit elkaar,
En dat voelt klote maar ook gewoon heel raar.
Want ondanks dat ik je voor geen goud kwijt wil, merk ik dat mijn gevoel voor jou steeds meer verdwijnt,
En irritatie aan jou verschijnt.
Affectie maakt plaats voor woordenwisseling,
Ik verlies jou en langzaam komen de positieve gevoelens en gedachten en de negatieve in een wisseling.
Dit is vanuit mij sprekende maar ik denk ook dat dit geldt voor jou.
Dus laten we werken, openstellen, praten tot jij weer van mij en ik weer van jou hou.