Kritiek is iets wat heel vanzelfsprekend is in het menselijk contact. Kritiek is zeker ook hard nodig, immers hoe moet je iets goed doen als je nooit weet wat je verkeerd doet. Maar er zitten momenteel een aantal lelijke aspecten aan kritiek. Een aantal lastige aspecten. Een aantal aspecten waar de kritiekgever misschien niet eens zo bij stilstaat. Vandaar deze blog. Beginnende met de zin: er is een vrijheids van meningsuiting en kritiek leveren mag. Maar er zitten wat mij betreft een aantal mitsen, maren en uitroeptekens achter. Ik zal ze eerst eens noemen en vervolgens verder uitschrijven. Aan jou als lezer de vraag, verandert jouw visie voor en na mijn uitleg?
Hoe ziet jouw kritiek eruit/is het eigenlijk wel kritiek
Is jouw kritiek netjes, opbouwend, helpend of slechts een uiting van emotie. Het doel van kritiek is dat iemand inziet dat hij of zij iets op een niet-goede manier doet, waardoor jij of andere schade oplopen. Gebeurt dat? Zeg er dan wat van? Maar kijk eens goed wat je nou eigenlijk zegt. Ik geef een paar voorbeelden van privé-berichten die ik heb gekregen na het posten van een foto die sommigen aanstootgevend vonden door het zien van een blote magere arm.
Besef jij je dat je arm zo mager is dat het andere meiden kan triggeren ook zo mager te willen zijn. Ik vind dit niet verstandig om op instagram te zetten. Dit is kritiek, gewoon vanuit realiteit gebracht, ik kan het hiermee eens zijn of niet, iets meedoen of niet. Hier is wat mij betreft niets mis mee.
Dit plaatje post jij alleen maar om te bewijzen dat je fucking dun bent, nou dat weten we nou wel eens. HOOOOO nu beslis jij voor mij waarom ik een bepaalde foto post (aanname), beoordeeld mijn volledige uiterlijk erg negatief (aanstootgevend) en geeft aan dat je klaar met me bent (waarom volg je me dan). Dit is geen kritiek, dit grenst aan pesten.
Jij vecht helemaal niet tegen je eetstoornis, je gebruikt hem zodat je posts kunt schrijven die de aandacht trekken. HOOOOO Ik weet het niet maar hier ben ik niet degene waar een steekje los zit maar jij. Je gaat namelijk echt geen eetstoornis hebben voor insta, dan zou je hem wel faken, zoveel ongemak heeft niemand over voor een paar likes (hoop ik, maar is inderdaad ook een aanname). En ik vecht nooit, hoe leef ik dan nog? Maar ja een groot deel van mijn insta gaat over mijn eetstoornis omdat op dit moment mijn leven draait om mijn eetstoornis. Dit mensen, dit is gewoon iemand aanvallen en heeft niets meer met kritiek te maken.
Staat jouw kritiek bij de openbare opmerkingen of stuur jij dit in een privé bericht
Uit ervaring weet ik dat als je 50 reacties hebt in het openbaar, er 45 positief zijn, 5 half voorzichtig negatief en zeker 10 privé negatief loopt de spuigaten uit. Waarom als je zo achter je punt staat, kan het niet gewoon openbaar gepost worden?
Wat wil jij bereiken met jouw kritiek
Kritiek is bedoeld om gedrag te veranderen zodat jijzelf of anderen niet meer geschaad worden. Op instagram kan je daar vrij weinig mee. Je kunt adviseren bepaalde woorden niet meer te gebruiken, bepaalde dingen niet meer te laten zien. Je kunt mensen bewust maken vaan wat ze nou eigenlijk aan het delen zijn. Rapporteren bij instagram. Maar waar houdt jouw zinvolle taak op.
Nergens tussen die zinvolle taken stond iemand aanvallen met op niets gebaseerde aannames, haatberichten en veroordelingen over het uiterlijk of de persoon. Ga eens goed voor jezelf na, is deze uiting niet meer een uiting van irritatie/woede dan kritiek? Wat wil je daarmee bereiken? Of is enkel de reactie posten opluchting genoeg?
Je levert kritiek op een persoon
Elke account wordt beheerd door een werkelijk bestaand persoon. Wat jij zegt onder het mom van kritiek maar ik label als onnodige aanval of op persoon doet pijn. Je raakt een werkelijk persoon. Nogmaals, ik ben niet tegen kritiek. Als jij op een nette manier uitlegt dat iemand uit in jouw ogen zou moeten veranderen, spreek vooral. Maar gooi niet met woorden omdat je veilig online en anoniem zit. Neem eens als maatstaaf, jij zit in een zaal met toeschouwers te kijken naar mij. Ik laat dit plaatje zien en vertel erbij wat ik hierbij schrijf. Zou jij dan (aangenomen dat publiekelijk spreken geen probleem is voor je) hetzelfde kritiek in dezelfde bewoording geven). Zo ja, dan kun je tegen jezelf zeggen, ik geef echt kritiek op wat ik zie en niet in de overtreffende trap omdat ik anoniem ben. En neem dat is als maatstaf. En gaan eens voor jezelf na, wat zou het met mij doen als dit van een wildvreemde in mijn inbox zou staan.
Schelden
Schelden is onacceptabel, gewoon in elke situatie, altijd, punt uit.
Hoe dan wel?
Als je daadwerkelijk wil dat ik iets verander of me ergens vaan bewust wordt, dan is echt alleen normale goed opgebouwde kritiek zinvol. Gewoon zoals je op de meeste scholen leert.
Jij hebt dit gepost, dat doet dit met mij, ik merk dat ik dat …. Vind omdat ….., naar mijn mening kun je beter …… Zo sla je de plank nooit mis. En nee, deze zin hoeft niet letterlijk zo worden overgenomen, maar je snapt wat ermee bedoeld wordt. Benoem hetgeen waar je kritiek op levert. Zeg waarom jij daar kritiek op levert. En geef aan hoe het volgens jou beter kan.
Beste Anna,
Na het volgen van jouw pagina heb ik enkele vragen ivm anorexia. Ik zou deze aandoening graag beter willen begrijpen maar vind online niet de juiste antwoorden. Bevoorbeeld : heb je ergens een plan in je hoofd voor wanneer je van een dokter te horen zou krijgen dat het 1 voor 12 is? En dat je zelf ook aanvoelt dat je lichaam het echt wel bijna gaat opgeven? Eigenlijk cru gezegd, voor wanneer er echt gekozen moet worden tussen leven en dood? Dat is iets wat ik me echt afvraag. Op den duur komt het dan daarop neer denk ik. Dat is hard he…wat een aandoening toch. Zou zo graag eens in jouw hoofd willen kijken en het echt goed begrijpen. Alvast veel sterkte en moed
je kunt via mijn mail annaspreekt@outlook.com met mij in contact komen en ik beantwoord graag al je vragen