Handelingen voortkomend uit dwang zijn vaak niet logisch, sterker nog ze zijn vaak absurd. En toch moeten ze op die absurde wijze, en dan ook echt op die exacte wijze zoals ze vast zitten in jouw hoofd, worden uitgevoerd. Want afwijken van die handelswijze maakt dat je de handeling niet juist hebt afgerond, het (een volledig ongespecificeerd fenomeen) niet meer klopt (het belangrijkste woord in mijn hoofd) en er dus chaos is in mijn hoofd tot het wel klopt.
Dwangen en getallen
Dwangen zitten vaak vast aan getallen. Ik heb bepaalde getallen die ik mooi vind, naar vind, en neutraal vind (dat is dan weer autistisch). Voor mij heel logisch, voor anderen lijkt het heel random. Zo hou ik van de tafel van 3, hou ik van priemgetallen maar mogen dingen niet in priemgetallen liggen/worden aangekocht, haat ik de 15, hou ik van de 13 en de 17, is 12 neutraal en zo kan ik uren doorgaan. Dit zijn niet gewoon gevoelens, maar deze cijfers bepalen mijn handelen. Een trap met 15 treden, dan loop ik nog een keer op en af de laatste en zijn het er 17, van een naar getal naar een mooi getal, het klopt, ik kan het loslaten. En zo zijn er talloze dingen waar ik nauwelijks meer bij stilsta die ik corrigeer naar een mooi getal.
Dwang en veiligheid
Dwang is ook vaak controleren of dingen veilig zijn, maar dan uit de hand gelopen. Is het gas wel uit, straks is er een koolmono-oxidevergiftiging, heel nuttig,1 keer dan. maar de 2e, 3e, 4e en 5e niet meer. Hetzelfde geldt voor de deur en zo zijn er nog tich anderen te bedenken. Overigens zijn deze dwangen ook meestal aan getallen gekoppeld.
Handelingen herhalen tot kloppende getallen
Dit vind ik een interessante omdat ik deze bij mezelf heel logisch vind maar bij andere totaal niet snap. Neem zo de trap met 11 treden, 17 is mooier, dan loop ik 3 terug omhoog en weer naar benee. Waarom, dat is toch logisch, je wil toch liever 17 dan 11. Maar als iemand mijn zegt dat als hij tikt op een tafel, dit altijd 9 keer te herhalen, dan snap ik daar totaal niets van.
Is het erg om dwangmatig te zijn
Tegenvraag: overheersst de dwang je leven dusdanig dat het je beperkt? Dat doet het bij mij niet, behalve dat de controledwang maakt dat mijn eetstoornis blijft bestaan, dat dingen meer tijd kosten en dat ik af en toe een smetvreesperiode heb. Maar echt de ziekelijke allesoverheersende dwang die heb ik niet en daarover kan ik niet meer schrijven. Behalve controledwang, maar dat volgt een andere keer. Maar als het antwoord op de vraag ja is, dan is het zeker de moeite waard om een naar de huisrtarts te gaan.