12-05-2023
Ik zeg vaak gekscherend tegen mensen die ik vaag ken, vrienden nee die heb ik niet. Maar daarmee doe ik mijn vrienden enorm te niet.
Want mijn vrienden zijn keer op keer daar.
Ook al maak ik het ze vaak enorm zwaar.
Een onhandelbare puber, een zware psychiatrische patiënt.
En toch hebben ze geduld, en zijn ze er voor me wanneer ik me naar hun went.
Wanneer ik ze afstoot maar nodig heb staan ze daar.
Wanneer ik schreeuw om hun aandacht maar beter op mezelf kan richten, dan laten ze me maar.
Oneerlijk voelt het, maar dat is wat echte vriendschap is.
Niet doen wat de ander zegt, maar wat er nodig is.
En soms is het nodig om afstand te nemen.
Zodat ik mezelf van de grond kan rapen zonder jou daarbij mee naar de bodem te nemen.
Soms is daar een handreiking nodig van de dierbaarste personen.
Dan zullen die er zijn, daar kan ik van op aan, want mijn vrienden, die zijn op een dienblaadje te tonen.