20-04-2023
Hoe vaak je ook je ook door je Ikea loopt, je kunt je altijd blijven verwonderen tijdens je bezoek aan.
Want elke keer als je daar komt heeft de winkel een volledige metamorfose ondergaan.
Complete nieuwe kamers, met inrichtingen, wanddecoraties en meubelstukken.
Volledig andere sferen gecreëerd op 12 m2 stukken.
De meest mooie meubelstukken komen voorbij, prachtige materialen, mooie designs, prijzen behoorlijk hoog,
Meubelstukken in de middenmoot, voor de gewone mens, iedereen heeft het in huis, ziet er prima, ikea-achtig uit, voor kunst totaal geen oog.
En dan is daar de categorie foeilelijk, wie koopt dat is vredesnaam,
Het is dan wel goedkoop maar volgens moe moet je geld toekrijgen om dat in je huis te moeten zetten als een soort sponsering van de Ikea naam.
Iets waar ik me ook altijd over verwonder is dat ikea de meest fantastische oplossingen verzint op de meest gigantische problemen,
Problemen die jij nog niet had geïdentificeerd als probleem-zijnde, laten we het noemen Ikea-problemen.
Want wie heeft er geen pannendekselrek nodig in zijn pannenkast, waarbij de deksel ineens ¾ van de pannenkast innemen?
Of een stoffen vakkenverdeler voor het hangdeel in je kast, want daar hoor je toch geen kledinghangers voor mee te nemen?
En dan de bankstellen, als ik ze zo mag noemen, een soort veren met een kussen zo dun als een deken die ze bedekken.
En dan nog 150 euro voor vragen, nou dan ga ik wel naar de kringloopwinkel voor een fatsoenlijke bank vol vlekken, gaten en doorligplekken.
Ikea heeft naast meubilair ook allerlei kleine handige dingen in huis,
Sponsen, doeken, servetten, bakjes, zakjes en weet ik het allemaal, alles wat handig is maar wat ik als ik het zoek niet direct bij Ikea zoek voor thuis.
En toch doen ze ergens iets slim, want zonder een van die producten verlaat je nooit de winkel.
Want tja, je moet toegeven, er zijn altijd wel een of twee producten die je gebruiken kan wel.
Zoals de scharen, drie in een pak, gebonden met een ty-rap,
Die je enkel en alleen open kan maken met de schaar vast in dat pak.
Een fantastische gave van de Ikea is het bedenken van de namen van de producten.
Een ding is zeker, het product wat je verwacht bij de naam, dat idee is sowieso een mislukte.
Want als jij een bank verwacht, dan is het een bakje.
En waar jij een servetje verwacht, blijkt het een volledig geïnstalleerde keuken met houten blad in een beitslakje.
Vervolgens kom je in het magazijn, om jou gekladde papiertje te gebruiken om de juiste dozen uit de gigantische stellingen te halen, een zoektocht an sich.
Ik ben dan nog wel praktisch ingesteld en vind nog wel redelijk makkelijk mijn weg waardoor ik vooruitvlieg.
Binnen luttelen seconden heb ik mijn weg gebaand door alle zoekende minder Ikeazoekbegaafde klanten,
En kan ik naar de kassarij, die begint ergens middenin het magazijn tegelijk aan alle kanten.
Drie soorten kassa’s, geen idee waar ik zijn moet,
Ikea scan, zelf scan, of een ouderwetse bemande kassa tegemoet.
Ik kies voor de zelfscan, het meest autismeproof,
Weinig hoeven zeggen, lekker zelf de controle, maar direct na het scannen komt daar de controle, met de instelling alsof je bent de grootste boef.
Sorry meneer, dat ik netjes alles hebt gescand en je het helemaal na moet scannen, ik kan er ook niets aan doen dat je een pleuris hekel hebt aan je werk.
Nou vooruit, het klopt allemaal, je kan betalen en hij klikt op verwerk.
Fijn, denk ik, dat ik toch niet zo’n boef ben maar alleen wat tijd heb gestolen,
Snel rekenen ik af, pak ik mijn spullen weg, en maak ik dat ik weg kom, om het hoekje verscholen.
En daar kom je weer bij een echt Ikea fenomeen, het winkeltje voor thuis en de afhaalbalie voor als je echt niet kunt wachten,
Met de klassiekers van de ikea, balletjes, worstenbroodjes, kaneelbroodjes, zalm, softijsjes cranberry en wat ze dan ook nog meer bedachten.
Zonder gekkigheid ¾ van de klanten gaat direct daarnaartoe door,
Want zonder snacks naar huis, dat gaat niet lukken na zo’n vermoeiende Ikea-wandeling, dus eerst volproppen met meuk voor er weer vandoor.
Vervolgens naar de auto met een kar vol grote kartonnen dozen.
Om tot de conclusie te komen dat er opnieuw een probleem is waardoor een nieuwe neurose.
Conclusie, de laadklep vaan de auto is kleiner dan verwacht of de dozen zijn een stuk groter dan ze eruitzagen,
Door een van de twee passen ze niet in de wagen.
Toch maar proberen, al is het compleet kansloos, want hè, niet geschoten is altijd mis,
Maar proberen maakt dat het resultaat niet anders is.
Twee opties blijven er over.
Een aanhanger huren, genant genant, of familie bellen met een grotere auto, maar dat gaat ook je eigenwaarde over.
Tot zo ver de fun van het ikea bezoek.
Ondanks dit alles weet ik zeker dat je er dit jaar gewoon weer op pad gaat naar ikea voor een collectie doorzoek.