03-03-2023
De keuze tussen dit leven of dood is snel gemaakt,
Maar er is een derde weg, door gigantische obstakels bewaakt.
Het daadwerkelijke aangaan van demonen uit het verleden,
Alle gebeurtenissen van toen die mij nog zo beïnvloeden in het heden.
Niet langer mijn mond houden en doen alsof het er niet is,
Maar het aangaan van een werkelijke behandeling, is mogelijkerwijs hetgeen wat ik mis.
Om een leven op te bouwen, niet enkel over psychiatrie gaand,
Maar opzoek naar een gebied van het leven voor mij onbegaand.
Een leven zoals de meeste mensen leven,
Met enkel de normale zorgen die het leven je geven.
Hoe laat naar de yoga, moet de hond nog uit,
Even koken en eten na werk, dan naar bed en het lichtje voor acht uurtjes uit.
Een leven waarin je geen moeite hoeft te doen om grip op je brein te houden.
Om simpelweg vat op het hier en nu te houden.
Waarin eten niet voelt als verlies van controle, slecht eten gewoon lekker,
Een leven zonder dat eeuwige eetstoornisgemekker.
Waarin je niet schrikt van onverwachtse geluiden, zodanig dat je niet meer kunt functioneren.
Je niet de helft van je leven in psychiatrische klinieken hoeft te teren.
Kiezen tussen dit leven, dood of het leven hierboven is opnieuw niet heel ingewikkeld,
Maar inmiddels zo diep in de psychiatrische stoornissen verwikkeld,
Dat ik het derde pas als een onmogelijke missie ben gaan zien. Hoe sta ik mezelf toe het toch echt te proberen, te accepteren dat ook ik dit verdien?