Niet zo’n luchtig huisartsenbezoek

20-04-2023

Dat je hieraan doodgaat is een feit, de vraag is alleen hoe en wanneer.

Duidelijke taal, logische taal, en toch doet het ergens zeer.

Ik snap het heel goed hoor, mijn lichaam en geest gaan als een malle achteruit,

En de capaciteit tot herstel is er niet meer, enkel stapjes vooruit.

Mijn lichaam verpest door eigen toedoen,

Door jarenlang luisteren naar die eetstoornis, alles wat het zegt doen.

Steeds dieper en dieper raakte ik erin,

Totdat ik er zo ver inzat dat ik niet eens meer wist waar het begin.

En nu, jaren later, zijn mijn bloedwaarden die geaccepteerd worden als goed, voor iemand van mijn leeftijd ronduit slecht,

Mijn organen aan de gang houden een groot gevecht.

Bloedsuiker op peil, bloeddruk leefbaar hoog,

Darmen en maag peristaltisch, mijn nieren niet droog.

Zouten en vitaminen in het bloed op een acceptabel niveau laten bestaan.

Mijn hartspier sterk houden zodat, al is het maar traag, het toch blijft slaan.

Maar dat er schade is, dat is overduidelijk.

En een lichaam blijft ook niet functioneren op een BMI 14, dan dalen de overlevingskansen aanzienlijk.

Doodsoorzaken momenteel zijn elektrolytstoornissen, hartfunctiestoornissen, hypoglycaemiën, infecties of infectieziekten.

Allen niet optimaal na een leven wat nooit echt piekten.

Niet dat ik 80 zou hoeven worden hoor, maar een acute doodswens is er momenteel niet,

En dan is zo’n realitycheck toch wel weer even alles doorziet.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »