01-05-2023
Langzaam verdwijn ik letterlijk en figuurlijk van deze wereld.
In persoon, in karakter, in mijn activiteiten beperkt.
Mijn lichaamsomvang neemt met de dag af,
En met mijn lichaamsomvang snoept het lichaam er ook steeds meer energie af.
Mijn nachten langer, dagen korter, want ik slaap steeds meer.
En het grootste deel van mijn wakkerzijn zit ik in mijn hoekje van de bank met mijn elektrische deken te schrijven of te tekenen, niets meer.
Met mensen spreken wordt steeds zeldzamer,
De hoeveelheid naasten neemt met de dag af en ik word steeds eenzamer.
Tegelijk kan ik steeds minder prikkels hebben,
En echt zin om dingen te ondernemen, naast fysiek onmogelijk, begint ook steeds meer weg te ebben.
Fysieke klachten nemen enorm toe,
En zo ook de wanhoop, dus wat doet het er nog toe.
De eetstoornis die me niets brengt dan ellende,
En toch gaat het voor alles, om de paniek te voorkomen van het onbekende.