25-04-2023
Is dit het moment dat ik het proces mag doorzetten en daadwerkelijk mag gaan opgeven?
Dat ik mag zeggen, na zo vaak deze fase te hebben bereikt, heb ik alles gegeven.
Alles geprobeerd, maar niets werkt voldoende, om mij van voldoende levenskwaliteit te voorzien.
Dus dit is de tijd dat ik van het leven af mag gaan zien.
Op een zachte, door mij verkozen manier.
Voortzetten wat zich al heeft ingezet, overlijden door langzaam te bezwijken hier.
Niet meer gaan voor behandeling, vrijwillig of gedwongen,
Maar accepteren dat voor mij de ernst van de stoornissen behandeling maakt onbegonnen.
Is dit het moment dat ik daar dan echt 100 procent achtersta,
Dat ik niet langer twijfel, niet nog met een been in behandeling maar ook met een been in het graf sta.
Zal ik deze keuze ooit met 100 procent zekerheid kunnen maken,
Of zal deze keuze zich uiteindelijk zelf maken.
Ergens hoop ik dat dat is wat er gebeurt,
Dat een ander bepaalt, een daadwerkelijk helpende behandeling of gewoon een ochtend waarop de wereld mijn dood betreurt.
De keuze niet zelf hoeven maken.
Doodgaan aan een ziekte, zal dat mijn omgeving niet vele malen minder raken.
En een behandeling die als een wonder wel werken zou.
Tuurlijk is die welkom, maar al het zoeken en proberen maakt dat ik dit niet meer als mogelijk beschouw.
Dus wat rest is achteruitgaan en nadenken blijven.
En gedurende dat proces spontaan overlijden of tot een conclusie komen en in overlijden of in leven blijven.