Wat zou de kleine Anna tegen de volwassen Anna willen zeggen

Ik vond deze onverwachts hard binnenkomen en moest hier ook echt heel hard over nadenken. Er kwamen veel herinneringen terug. Veel gevoelens van het meisje van toen. De onmacht en angst die ik heb gevoeld. Het masker wat ik droeg. De constante glimlach van het opgewekte meisje die samenviel met het meisje dat het zo zwaar te verduren had. Zo pijnlijk als ik ernaar terugkijk.

Er is niet veel wat ik tegen de Anna van nu had willen zeggen, omdat ik in een niet makkelijke situatie zat en oprecht niet heel veel anders kon dan ik heb gedaan. Maar een paar dingen zijn er wel.

Lieve kleine Anna,

  • Je zult trouwen met een lieve man, een huisje kopen in Limmen en een superleuke hond krijgen – geen zorgen je zult geliefd worden, je eindigt niet in je eentje in een kartonnen doos onder een brug.
  • De eetstoornis lijkt nu een uitweg maar alsjeblieft stop, want het gaat gevolgen hebben die niet te overzien of om te keren zijn.
  • Praat, trek je mond open, zoek professionele hulp, geen loyaliteit, geen schaamte. Je kunt het niet alleen meis.
  • Het zal niet voor altijd doorgaan, het stopt, het stopt echt meissie, en je komt eruit, en je zult je leven langzamerhand oppakken.
  • Zorg eerder voor een ASS-diagnose, je hoeft je niet te schamen, je weet het al lang, een diagnose helpt je, het is niet scheldwoord, het is een hulpmiddel.
  • Je bent goed zoals je bent.
  • Wat ben jij ontzettend sterk, alles wat jij weerstaat en toch zo veel bereiken. Alles met je eeuwige masker. Respect.
  • Het leven wat je leeft is ook niet normaal, dit is niet hoe het hoort, het is logisch dat je het zwaar hebt, dat het moeilijk is, dat je het leven niet leuk vindt. Maar het wordt allemaal beter. Veel beter. Heb geduld.
  • Wees een beetje lief voor jezelf, het is allemaal al zwaar genoeg.

Liefs, de Anna die je ooit zult zijn als je 26 jaar bent en een stuk meer levensinzicht hebt.

2 gedachten over “Wat zou de kleine Anna tegen de volwassen Anna willen zeggen”

  1. Deze vraag kwam van mij. Zo mooi beantwoord. Ik kende de kleine Anna en leer de Anna van nu via je blog weer kennen en ik wil zeggen: ik ben trots op je!

    1. Dankjewel lieve schat. Het is logisch dat je me eerder niet leerde kennen, ik heb me nooit eerder open gesteld voor contact en we vielen nou eenmaal ook niet binnen dezelfde groep. Maar ik vind het mooi dat je de moeite neemt me alsnog te leren kennen.

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Translate »